Herkenbaar? Krijg jij ook zo de kriebels als mensen praten over Innerlijke rust vinden?
Het idee van “innerlijke rust vinden” klinkt prachtig, maar roept bij veel mensen een kriebel of zelfs irritatie op. Waarom is dat zo? Wat maakt dit zinnetje, dat zoveel belooft, soms zo ongemakkelijk of frustrerend? Laten we hier eens dieper op ingaan.
1. Het Lijkt Onbereikbaar
Voor mij voelde innerlijke rust lange tijd als een onbereikbaar ideaal. In een wereld vol verantwoordelijkheden, verplichtingen en constante afleidingen kon ik me nauwelijks voorstellen hoe ik ooit die rust zou kunnen vinden. Het idee dat ik kalmte moest vinden te midden van de chaos zorgde alleen maar voor extra stress. Het leek een soort mythische toestand die alleen mensen met geitenwollensokken en een zweverig levensstijl konden bereiken, niets voor mij dus.
2. Gebrek aan Tijd en Energie
Het idee om tijd vrij te maken voor mezelf, meditatie of reflectie vond ik aanvankelijk ontmoedigend. Als ik al moeite had om mijn dagelijkse taken bij te houden, hoe kon ik dan nog tijd vinden voor deze extra ’taken’? De druk om innerlijke rust te vinden voelde vaak als een extra item op een al overvolle to-do lijst, wat leidde tot frustratie. Het voelde alsof het iets was voor mensen die alle tijd van de wereld hadden en zich geen zorgen hoefden te maken over de realiteit van alledag.
3. Culturele Verwachtingen
In onze cultuur wordt veel waarde gehecht aan productiviteit en prestaties. Het zoeken naar innerlijke rust kon ik daarom soms zien als een teken van zwakte of luiheid. De culturele druk om altijd maar bezig te zijn, maakte dat ik me soms schaamde of schuldig voelde als ik tijd nam voor mezelf en rust. Het leek alsof je alleen maar succesvol was als je constant in de hoogste versnelling stond, en innerlijke rust paste daar niet in.
4. Onbegrip en Misverstanden
Innerlijke rust werd door mij en veel om mij heen vaak verkeerd begrepen. Ik dacht dat het betekende dat ik altijd kalm en gelukkig moest zijn, wat natuurlijk helemaal niet kan. sch is. Dit misverstand zorgde ervoor dat ik me gefrustreerd voelde wanneer ik niet constant in een staat van zen kon verkeren. Het leek alsof innerlijke rust iets was voor mensen die boven de dagelijkse beslommeringen stonden en zich konden permitteren om zweverig door het leven te gaan.
5. De Confrontatie met Jezelf
Het zoeken naar innerlijke rust betekende voor mij dat ik naar binnen moest keren en geconfronteerd werd met mijn eigen gedachten en gevoelens. Dit was vaak eng en ongemakkelijk, vooral omdat ik niet gewend was om tijd met mezelf door te brengen zonder afleidingen. Het idee dat ik echt moest stilstaan bij wat er binnenin me gebeurde, vond ik beangstigend en voelde alsof het iets was voor mensen die teveel tijd hadden om na te denken.
6. Onmiddellijke Resultaten Verwachten
We leven in een samenleving die gewend is aan onmiddellijk resultaat. Ik merkte dat ik dezelfde instelling had ten opzichte van het vinden van innerlijke rust. Innerlijke rust is echter een doorlopend proces dat tijd en geduld vereist. Het ontbreken van snelle resultaten leidde bij mij vaak tot teleurstelling en irritatie. Het leek alsof innerlijke rust iets was wat alleen voor de happy few was weggelegd, degenen die op een yogamat in Bali zaten en niet voor iemand zoals ik, met een hectisch leven en weinig tijd.
Herkenbaar toch?! Of heb je juist de kriebels op andere vlakken?
En hoe kunnen we deze kriebels aanpakken? Hierover meer in mijn volgende blog
Lees ook mijn andere blogs
www.padahbalans/blog.nl
